Otobüsün camda aks eden yüzüne baktı bir süre..Gözleri  aşk ,
sevgi,özlem bir de bin pişmanlıkla yanarken.Dayadı başını  cama
elinde olmadan akan göz yaşlarını izledi ,sanki ağlayan o değilmiş gibi.Canı acıdı o ağlayan gözlere,kor gibi yanan bi çare yüreğe.
Camdakine derdini sorsa söyler miydi,söylese acısı diner miydi,ko-
nuşsa anlatsa belki de iyi gelirdi.Ama ağlayan konuşmadan ,acıyı şarap gibi yudum yudum içer gibiydi,etrafına duvar örmüş kimseye aldırmadan ağlaması,kendine bakması,kendine kızar ya da acır gibiydi.Yanağı yanağına değerken kendisini teselli eder   gibiydi, 
gözlerinin içine bakarak ağlaması suçlu sensin sensin der gibiydi...
   Mutluluğun ardından hüzünlere boğulması ,kendini çıkmazda hissetmesi kader mi yoksa kendi seçimi miydi?Niye kurtulamıyordu bu girdaptan ,aşkın büyüsü bu derece  mi kör etmişti?O'nun yanında 
her bakış bir damla mey gibi sarhoş ediyordu benliğini,O'ndan ayrılınca da körkütük sarhoş gibi ne yaptığını bilmez hadeydi.
   Yüz kere düşünse de ayrılmayı bin defa vazgeçiyordu......
Bu zamana dek yaşadıkları yalan mıydı?Koşolsuz,şartsız sadece
sevgi vardı...............

   Acele etmeden yaşamayı,yorulduğumda dinlenip nefes almayı 
   Bakarken görebilmeyi gördüklerimden zevk almayı  
   Koşarak yaşamaktansa ,günlere sığmayan işleri saatlere sığdırmak için uğraşmaktansa yavaşlatarak yapmayı 
   Zamanın her döneminde bir şekilde değişebilmeyi öğreniyorum
   Değişmem,ben böyleyim dediğim zamanın ardından ne kadar 
değiştiğimi görebiliyorum
   Yapmam dediğim şeyleri yapmanın bana zevk verdiğini görüp
şaşırıyorum
    Annelik sabrımı ,hayatımın her evresine yayabilme ,uygula-
yabilme ve bundan mutlu olabilme hislerini öğreniyorum
     Değişimin zamanla beni ne kadar etkilediğini ve başka bir ben yarattığını
     Sevmediğim insanlarla konuşmak istemezken ,onlardan kaçarken ,sevdiklerimle sohbet etmenin zevkini ,çözülemez sandığım sorunların çözümlenebildiğini görebiliyorum
     Omuzlarımın üstünde yükselen başımdan çıkan seslerle yüreğimden gelen seslerin kavga edişini duyabiliyor 
     Vicdanım mantığımı yenerken kaybeden mantığımın benden
hesap sorarcasına intikam aldığını hissedebiliyorum
     Kaybetmenin verdiği acının ,içimdeki bıçak sızısının zamanla azaldığını ,her hatırlayışta ilk günkü gibi canımı acıttığını ama acının beni olgunlaştırdığını görebiliyorum
     Borçların bizim bir parçamız olduğunu tam bitecek diye sevinirken ardından başka bir borcun çıkmasına alıştığımı gö-
rebiliyorum
     Giyinip gezmenin,sevdiklerimle,dostlarımla muhabbet etmenin beni güzelleştirdiğini 
     Sevdiğim,uğruna ölürüm dediklerimden bazen nefret ettiğimi, en sevdiklerimin bazen beni beni en mutsuz eden oldu-
nu görebiliyorum
    Çocuklarımın benim canımın  bir parçası olduğunu onlarsız yapamayacağımı düşünürken onların büyüdükçe bizsiz olmaya çalıştıklarını ve istediklerini anlamaya çalışıyorum
    Uzayan yollarda gitmenin bana zevk verdiğini  her mola yerinde dinlenmeyi
     Sevmenin güzelliğinin sevilmekte olmadığını karşılık beklemeden sevmenin ,mantığımla ,vicdanımla,saygı ile sevmenin güzelliğini öğreniyorum
        Dostlarıma çok güvenerek anlattıklarımın beni rahatlattığını,onların anlattıklarına ortak olmanın beni mutlu ettiğini görebiliyorum
   Paylaşmayı ,dertleşmeyi,arınmayı seviyorum
  Sabrımın,sukutumun,sessiz öfkemin,sevgimin hiç bitmeyeceğini
bilyorum.............