8 Aralık 2011 Perşembe

  Bir yanım hep kırık sanki,bir baston alsam dayansam dengem yerine gelir mi?Bilemedim ki eksik olan ne?Bir an bir an içim mutlulukla doluyor heycanlanıyorum ama saniyeler sürmüyor aklıma geliyor yokluğun,yok olduğun.......Geçecek mi bu eksiklik hissi tamam unuttum unuttum babammmm ama özlüyorum  seni ,bugün nedense çok özledim seni ,sesisini........Yüreğim yanıyor ,hani geçecek demişlerdi ,bugün içim yine ilk günkü gibi ağlıyor.Bir an sen varmışsın gibi oluyor bir telefon etsem diyorum ama saniye sürmüyor yokluğunu hatırlıyorum,her yerim üzülüyor,işte o yüzden bir tarafım hep kırık..Her kaybolanda hayatımızdan bir şeyler eksilecekse ben zor dayanırım bu acılara.Ne zormuş ölüm ayrılığı,ulaşamama  ruhum senle konuşsa da gözüm görmek istiyor seni,kulağım duymak istiyor sesini.Ah babam,nasıl özledim bir bilsen seni,dengem gitti,yüreğim delik deşik sanki.Keşke yaşlılık ,ölüm ,hastalık olmasa  insanlar inzivaya çekilse arada bir de olsa birbirimizi görebilsek..Baba özlemi yakıyor içimi, bir de baba diyeceğim biri yok artık, zaten yerine kimseyi koyamam ki.Kırığım babam inan ki yaralı bir kuş gibi kırığım.............

Hiç yorum yok: