18 Ekim 2011 Salı

Yarınlarımı sessiz bir limana bağladım
 Dünün acılarını çıpa ile derin sulara bıraktım
Dünün acıları dalga olup vurdu limana
Umutlar rüzgar olup savruldu yarınlara
Dün ile yarın başladılar tartışmaya
Dün dedi ki yarına acıma merhem olacak mısın?
Yarın dedi ki ;olurum, acını unuttururum ama sen karşıma tekrar acı olarak çıkacak mısın?
Yarınla dün konuştular,anlaştılar demir alıp yol aldılar sonsuzluğa........
Ama ne dünün acısı dindi ne de yarın dünün acısı olmaktan vazgeçebildi
Umutlar hep bırakıldı diğer yarınlara
Kader bu dünle yarını beraber yaşamaya mahkum etti
Her yarına yeni umutla başlandı ama her yarın dün gibi acı ile yaşandı..............

Hiç yorum yok: