24 Ekim 2011 Pazartesi

S en giderken sessizce ağladım....
Gitme kal demek istedim ama bağıramadım, gitme kal desem kalacak mıydın?Oysa ardından bağıra bağıra ağlamak istedim gitme deme sözünün yersiz olduğunu bile bile...Ağlasam ,bağırsam ,yakarsam,yalvarsam benim mi olacaktın?İçim yana yana seni uğurladım,bazen yutkunamazsın da boğazına sözler düğümlenir ya,ne söylesen ne konuşsan bütün kelimeler anlamsız kalır ya işte öyleydi....Bütün benliğim gidişini kabullense de ruhum bir türlü kabullenemedi,gözlerim görünen her yerde seni arasa da sen hep yüreğimdeydin ve her yere benim gözlerimden bakacaktın, sorularıma cevap alamasam da benim benliğim senin yerine cevap verecekti.....Gitme demem yersizdi biliyorum , bağırarak ağlamak istemem de  gözlerimden ılık ılık akan yaşlar bağrıma döküldükçe gerçeklerle yüzleştim ve sessizce ağladım, sensizliğe alışmaya çalışarak yaşamam gerektiğini anladım,seni görememek telefonda konuşabilir miyim demek yok artık....
   Artık yaşlar hep akmıyor belki gözlerimden ama içim hala bağıra bağıra ağlıyor babam

1 yorum:

Unknown dedi ki...

ağla yürekli çocuk ağla
ağlamak çözmese de dertlerimizi
ağla yürekli çocuk ağla
duygularını sal göz yaşınla
ağla yürekli çocuk ağla
seni kalpsiz bilmesinler
ağla yürekli çocuk ağla
sevdiğin için sevildiğin için ağla