Zamanın külleri savruldu ,rüzgarlarla savrulan sararan yapraklar gibi.Her savrulan yaprak gibi yaşanmışlık ve bitmişlik içermekteydi.Geçen günlerle kül olan zaman sararan yaprak gibi yitip gitti.Nasıl yaprak toprağa karışıp toprakla bütünleşiyorsa zamanın külleri de anılarla birleşip hatıralar denizinde birikti yeri geldi hatırlandı yeri geldi gülümsendi yeri geldi lanetle dillendi.
Zamanın külleri bizi olgunlaştırdı ,hatalarımızı gösterdi bazen öyle oldu ki ben bunu yaşamıştım dedirtti ve dejavu gibi tekrar yaşandı.Zamanın külleri hatıra denizinden çıkıp kendini hatırlattı.Bazen kahkaha atıldı bazen içimizi burktu bazen de öfkelendirdi ama hep bir yaşanmışlık vardı.Zamanın külleri bizim hayatımızı anlattı, bitip yiten hayatlardan ise bize kalan tek bu küller oldu.
bahardallarım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder